BIENVENUS À CONSCIENCE

Bonjour à toutes et à tous.
Ce blog est un lieu de rencontre pour les étudiants de secondaire, de la section bilingue - matière physique-chimie- de l´
IES de Sar de Santiago de Compostela (Galice, Espagne).Un espace dans lequel les élèves de 3º et 4º de la ESO commentent des nouvelles en relation avec la science qu´ils trouvent en langue française.
Tous les commentaires et collaborations sont les bienvenus.



Ola a todas e todos.

Este Blogue é un lugar de encontro para os estudantes de secundaria da Sección Bilingüe en Francés, na materia de Física e Química do IES de Sar de Santiago de Compostela (Galicia).

Nel as alumnas e alumnos de 3º e 4º da ESO comentan certas novas relacionadas coa ciencia que atopan en lingua francesa.

Todos os comentarios e colaboracións son moi benvidos.


martes, 17 de febrero de 2015

La domestication, une affaire de gènes.

« Si tu m’apprivoises, ma vie sera comme ensoleillée. Je connaîtrai un bruit de pas qui sera différent de tous les autres. Les autres me font rentrer sous terre. Le tien m’appellera hors du terrier, comme une musique. » La peur qui fait fuir dans son terrier le renard rencontré par le Petit Prince dans le conte d’Antoine de Saint-Exupéry fait partie d’un ensemble de traits qui distinguent les animaux domestiques des animaux sauvages. Décrits par Charles Darwin (1809-1882), ils incluent des caractères comportementaux, morphologiques et physiologiques tels que la docilité, les variations de la couleur du pelage, ou encore la forme retombante des oreilles. Les progrès et la baisse du coût des techniques de séquençage des génomes entiers lèvent aujourd’hui le voile sur les bases génétiques de ces caractéristiques.


La domestication du cheval mobiliserait ainsi un ensemble 125 gènes qui pourraient expliquer les adaptations physiologiques et cognitives en résultant, d’après les résultats d’une étude publiée dans la revue américaine PNAS le 30 décembre 2014. Parmi les quatre groupes de gènes identifiés parmi ces 125 gènes, l’un est connu pour être impliqué dans le rythme cardiaque et le développement musculaire, tandis qu’un autre est associé à des fonctions cognitives telles que le comportement social, les capacités d’apprentissage, ou la réponse à la peur. « Ces résultats ne sont pas surprenants quand on observe les capacités sélectionnées chez le cheval pour la domestication », explique Ludovic Orlando, du Muséum d’histoire naturelle.










A domesticación, unha cousa de xenes.

“Se ti me domesticas, a miña vida será soleada. Eu coñecerei un ruído de paso que será diferente dos demais. Os outros faranme entrar baixo a terra. O teu chamarame fóra da terra, coma unha música”. O medo que fai escapar da súa terra ó zorro encontrado polo principiño no conto de Antoine de Saint-Exupéry forma parte dun conxunto de tratos que distinguen os animais domésticos dos salvaxes. Descritos por Charles Darwin (1089-18882), eles inclúen os caracteres de comportamento, morfolóxicos e fisiolóxicos coma a docilidade, as variacións na cor do pelaxe, ou incluso a forma da caída das orellas. O progreso e a baixada do precio das técnicas de secuenciación dos xenomas enteiros levantan hoxe o velo sobre as bases xenéticas de estas características.
A domesticación do cabalo movilizaría así un conxunto de 125 xenes que poderían explicar as adaptacións fisiolóxicas e cognitivas resultantes, segundo os resultados dun estudo publicado na revista americana PNAS o 30 de decembro do 2014. Entre os 4 grupos de xenes identificados, entre estes 125 xenes, un é coñecido por estar implicado no ritmo cardiaco e o desenvolvemento muscular, mentras que outro está asociado a función cognitivas, coma o comportamento social, as capacidades de aprendizaxe ou a resposta ó medo. “Estes resultados non son sorprendentes cando observamos as capacidades seleccionadas no cabalo para a domesticación”, explica Ludovic Orlando, do museo de historia Natural.
     
Ler máis...
http://www.lemonde.fr/sciences/article/2015/02/16/la-domestication-une-affaire-de-genes_4577650_1650684.html
                                                                                  Roi Ferraces Souto, 4º ESO.

No hay comentarios:

Publicar un comentario