BIENVENUS À CONSCIENCE

Bonjour à toutes et à tous.
Ce blog est un lieu de rencontre pour les étudiants de secondaire, de la section bilingue - matière physique-chimie- de l´
IES de Sar de Santiago de Compostela (Galice, Espagne).Un espace dans lequel les élèves de 3º et 4º de la ESO commentent des nouvelles en relation avec la science qu´ils trouvent en langue française.
Tous les commentaires et collaborations sont les bienvenus.



Ola a todas e todos.

Este Blogue é un lugar de encontro para os estudantes de secundaria da Sección Bilingüe en Francés, na materia de Física e Química do IES de Sar de Santiago de Compostela (Galicia).

Nel as alumnas e alumnos de 3º e 4º da ESO comentan certas novas relacionadas coa ciencia que atopan en lingua francesa.

Todos os comentarios e colaboracións son moi benvidos.


lunes, 19 de noviembre de 2018

Dialogue autour d’un trou noir


Un échange fictif entre deux curieux fait découvrir de manière pédagogique et efficace cet objet cosmique fascinant.

LE MONDE | 08.11.2017 à 11h00 | 

            Le livre. Commençons par un mea culpa. Trop souvent, les trous noirs ont été décrits comme des supers-gloutons, absorbant tout autour d’eux. Mais c’est en grande partie faux, car ce qui, sous l’effet de la gravité, tourne autour d’un corps continuera de tourner même si ce corps se transforme en trou noir… Il n’est pas même besoin d’invoquer la relativité générale pour cela ni d’ailleurs, explique l’astrophysicien Aurélien Barrau, pour décrire que rien ne peut sortir d’un trou noir. Un petit raisonnement de mécanique classique suffit. Telles sont deux informations, parmi des dizaines, que le lecteur découvrira dans ce livre d’initiation aux mystères de ces objets cosmiques fascinants que sont les trous noirs.
                 Sur le fond, rien de vraiment nouveau mais la forme dialoguée renouvelle un peu le sujet et s’avère plutôt réussie.
La progression est lente, très pédagogique et efficace grâce à une forme originale. L’auteur imagine un dialogue entre deux curieux aux prénoms improbables, Hécate et Héliogabale, dont on saisira le sens rapidement. Leurs réflexions communes, souvent entrecoupées de tirades ironiques sur l’actualité, font progresser le lecteur sur le chemin de la connaissance non seulement des trous noirs mais aussi des théories physiques de Newton, Einstein, voire des cordes ou de la gravité quantique à boucles. Il est même dommage qu’à ne pas vouloir se disperser, l’auteur ne déploie pas sa technique pédagogique pour livrer un peu plus de substance au lecteur sur ces concepts, trop rapidement évoqués.
Paradoxes non résolus.
                Sans équation, mais avec des schémas simples, on découvre quelques paradoxes des trous noirs, dont certains ne sont toujours pas résolus, comme le fait de savoir où passe l’information lorsque de la matière tombe dedans (ça arrive !). Les expériences de pensée qui obligent le lecteur à s’approcher d’un trou noir sont toujours efficaces pour saisir les subtilités optiques ou mécaniques de ces géants cosmiques. Comme...



Diálogo ao redor dun buraco negro.
Un intercambio ficticio entre dúas persoas curiosas é unha forma educativa e eficaz de descubrir este fascinante obxecto cósmico.

LE MONDE | 08.11.2017 à 11h00 |

O LIBRO. Comecemos cun “mea culpa”. Con demasiada frecuencia, os buracos negros foron descritos como súper-glotons, absorbendo todo ao seu redor. Pero isto é en gran medida erróneo, porque o que, baixo o efecto da gravidade, xira en torno a un corpo seguirá xirando, incluso si este corpo se converte nun buraco negro ... No hai necesidade de invocar a relatividade xeral para isto ou para o caso, explica o astrofísico Aurélien Barrau, para describir que nada pode saír dun burato negro. Un pequeno razoamento da mecánica clásica é suficiente. Estas son dúas pezas de información, entre ducias, que o lector descubrirá neste libro de iniciación aos misterios destes fascinantes obxectos cósmicos que son buracos negros.
Basicamente, nada realmente novo, pero a forma de diálogo renova un pouco o tema e é bastante exitoso.
O progreso é lento, moi educativo e eficaz grazas a unha forma orixinal. O autor imaxina un diálogo entre dúas persoas curiosas con nomes improbables, Hécate Heliogabalus, que podemos captar o significado perfectamente. Os seus pensamentos comúns, a miúdo mesturadas con xornadas irónicas sobre as noticias, avanzan ao lector no camiño do coñecemento non só dos buratos negros, senón tamén nas teorías físicas de Newton, Einsteins mesmo cordas ou bucles de gravidade cuántica. Incluso é unha mágoa que non se desexe dispersar, o autor non desprega a súa técnica docente para entregar un pouco máis de substancia ao lector sobre estes conceptos, moi evocado rapidamente.
Paradoxos non resoltos.
Sen ecuación, pero con esquemas simples, atopamos algúns paradoxos de buracos negros, algúns dos cales aínda non están resoltos, como saber onde pasa a información cando a materia cae (isto ocorre!). Os experimentos de pensamento que obrigan ao lector a achegarse a un buraco negro sempre son eficaces para capturar as sutilezas ópticas ou mecánicas destes xigantes cósmicos. Como…

Para saber máis...

Traducido por Lidia Mouriño 4º ESO A (Curso 2017/2018)

 


-          

No hay comentarios:

Publicar un comentario