BIENVENUS À CONSCIENCE

Bonjour à toutes et à tous.
Ce blog est un lieu de rencontre pour les étudiants de secondaire, de la section bilingue - matière physique-chimie- de l´
IES de Sar de Santiago de Compostela (Galice, Espagne).Un espace dans lequel les élèves de 3º et 4º de la ESO commentent des nouvelles en relation avec la science qu´ils trouvent en langue française.
Tous les commentaires et collaborations sont les bienvenus.



Ola a todas e todos.

Este Blogue é un lugar de encontro para os estudantes de secundaria da Sección Bilingüe en Francés, na materia de Física e Química do IES de Sar de Santiago de Compostela (Galicia).

Nel as alumnas e alumnos de 3º e 4º da ESO comentan certas novas relacionadas coa ciencia que atopan en lingua francesa.

Todos os comentarios e colaboracións son moi benvidos.


martes, 5 de febrero de 2013

La masse se mesure aussi en secondes.

La masse se mesure aussi en secondes

C'est une magnifique et profonde expérience de physique que publie Science dans son numéro du 1er février. Une expérience qui puise à la fois aux sources de la mécanique quantique et de la théorie de la relativité et qui éclaire la matière d'un jour différent, en mettant en lumière le lien insoupçonné qu'elle entretient avec le temps. Elle montre que l'on peut calculer la masse de la matière en se servant de ce que l'on pourrait appeler son horloge interne.
Il faut mettre cette expérience au crédit d'une équipe de l'université de Californie, à Berkeley. Ces chercheurs sont partis des travaux de deux des plus grands physiciens du siècle passé, Albert Einstein et Louis de Broglie. Les résultats de ces glorieux aînés forment une chaîne théorique qui relie la matière au temps. Le fameux E=mc2 d'Einstein établit l'équivalence entre matière et énergie (ce qui explique le mécanisme interne des étoiles et la bombe atomique). Quant à Louis de Broglie, en partant de l'équation d'Einstein, il a montré, dans ses travaux sur la théorie des quanta, que la dualité onde-particule n'était pas réservée à la lumière : les composants de la matière avaient aussi un caractère ondulatoire, ce qui valut à Louis de Broglie le prix Nobel de physique en 1929. Si l'on met tout cela bout à bout, cela dit que la matière peut être décrite comme une onde, avec une fréquence proportionnelle à la quantité d'énergie contenue dans la matière, et par conséquent à la masse de celle-ci. Or, qui dit fréquence dit temps. En théorie, on pourrait donc construire une horloge basée sur la fréquence interne d'un seul atome.






A masa mídese tamén en segundos

É unha experiencia magnífica e profunda da física que pública na revista "Ciencia" na súa edición do 1 de Febreiro .Unha experiencia que se  basa en dúas  fontes da mecánica cuántica e da teoría da relatividade e a luz dun material diferente , poñendo en evidencia o lazo insospechado que mantén co tempo.Isto amosa que se pode calcular a masa da materia mediante o uso do que se podería chamar o seu reloxo interno.
Hai que poñer esta experiencia a acreditar a un equipo da Universidade de California,Berkeley.Estos investigadores comezaron o traballo de dous dos máis grandes físicos do siglo pasado, Albert Einstein e Luís de Broglei. Os resultados destos gloriosos anciáns forman unha cadea teórica que une a materia ao tempo. 
O famoso E=mc2 de Einstein establece a equivalencia entre a materia e a enerxía (O que explica o mecanismo interno das estrelas e a bomba atómica).
En canto a Luis de Broglie ,a partir da ecuación de Einsten, que demostrou nos seus traballos sobre a teoría cuántica, que a dualidade onda-partícula non se limitaba para a luaz: os compoñentes da materia tiñan tamén un carácter ondulatorio, o que lle valeu a Luis de Broglie o premio Nobel de física en 1929. Si se pon todo isto a continuación,isto di que a materia pode ser descrita como unha onda con unha frecuencia proporcional a cantidade de enerxía contida na materia, e polo tanto a masa dos mesmos.Sen embargo quen di frecuencia di o tempo.En teoría poderíamos pois construir un reloxo interno basado na frecuencia interna dun só atomo.






Ver máis.
                                                                                   Gonzalo García Castro 4º Eso-A nº 6.

No hay comentarios:

Publicar un comentario